Scientist of the Invisible

Het was al een fantastische avond, afgelopen dinsdag, op het moment dat het kassameisje van Ekko vroeg of ik studentenkorting had. Uit pure euforie vergat ik bijna mijn wisselgeld.

Dan doet The Thing zijn freejazzding op het thema van een van mijn favoriete nummers, 'To Bring You My Love' van PJ Harvey en is de saxofonist ziekjes zodat er niet al te schel getoeterd kan worden.

Vervolgens reinigen Boris en Sunn O))) op kundige wijze elke porie van mijn blijkbaar nog jeugdig uitziende lichaam, in aangename gezelschap van Bas en Bas, Joris, Omar en Willem.

Speciale vermelding voor de (zo te zien net die middag gekochte) klompen van een van de Sunn O)))-leden.

En de laatste trein terug naar Rotterdam had vertraging, zodat ik hem nog haalde.

Twee dagen later spelen de Dead Boys Waterfront plat, na een leuke set van de Amsterdam Klezmer Band. Ze doen dat voor een deel van het concert onversterkt vanuit de zaal.

En vrijdag deed Therapy? zijn welbekende Therapy?-ding met een energie die ik niet meer verwacht had. De nieuwe nummers 'Rock You Monkeys', 'Die Like a Motherfucker' en 'Polar Bear' waren zelfs de hoogtepunten van de set. Met dank aan de nieuwe drummer, die als een beest tekeer ging.

Michael McKeegan zou het een 'fan-fucking-tastic' muziekweek hebben genoemd.

Onderzoek wijst uit dat mijn vader gelijk had toen hij het in de Commodore 64-tijd altijd smalend had over 'die domme computerspelletjes':

"Holding other family characteristics constant, students perform significantly worse if they have computers at home," the authors conclude. By contrast, children with access to 500 books in their homes performed better. The negative correlation, the researchers explain, is because children with computers neglect their homework more.

The Royal Society's quantative approach mirrors concerned raised by qualitative analysis of technology in education. Children are now awash with "facts", but don't know what to do with them.

Schoolchildren are developing a "problem-solving deficit disorder", and losing the ability to analyze. A better way, experts insist, is to encourage creativity. And the best remedy for this is to turn off the computer and stimulate childrens' imaginations."

Ondertussen is mijn vader ook een internetjunk geworden. Over mijn eigen feitjeshonger heb ik het al eerder gehad.

Ik ga maar weer eens een boek lezen.

Wat hebben Ajax, Feyenoord, Real Madrid en Arsenal niet wat Chelsea, PSV, AZ, AC Milan en Juventus wel hebben?

Precies: een goede verdediging (dat is inclusief de keeper.)

Mijn idee is dat net als voor honkbal, waar de werpers altijd winnen van de slagmensen, ook in voetbal de beste verdediging uiteindelijk wint. Daarom geef ik AC Milan nog niet iets meer kans om de Champions League te winnen dan Chelsea (frommeldoelpuntje Shevchenko 20e minuut, AC Milan gaat verdedigen, Mourinho krijgt rood in de 65e, Milan maakt 2-o in blessuretijd.)

Een goede eerste aankoop voor Blind lijkt me dan ook Gentenaar.

The Observer had het briljante idee iemand mee te sturen op tournee met Mayhem. Veel bekende info, maar ook sappige nieuwtjes als deze:

Another frontman, called Maniac, left the band in 2004 through mutual consent. But not before Blasphemer had made his displeasure known, at what he felt was Maniac's lack of commitment, by kicking him down a flight of stairs as they came off stage - and twice slamming his head facefirst into a wall. 'Blasphemer actually came and asked my permission beforehand,' an amused Necro Butcher confides. 'Maniac had terrible stage fright. He'd get so drunk beforehand that he couldn't remember the words.' Perhaps not surprisingly, that was his last show.

Ook mooi:

Once the spotlight was cast on the scene, it never left. Necro Butcher's family farm outside Oslo was raided just three years ago. Police discovered a stash of weed and an assault rifle fitted with a sniper's scope and a silencer. When asked why he had it, he grins, 'Boys like their toys, y'know. I've always collected any kind of weapon that came my way.'

A further search of the farm revealed a hoard of hand grenades and tear gas canisters. 'My grandfather and uncle stole them from the army,' he claims. 'But the police tried to pin that on me also. They wanted to throw the book at me.' He ended up serving a year in prison.

Ik denk dat heren van Mayhem eens moeten worden voorgesteld aan Jerry Lee Lewis. Ze zouden het vast goed met elkaar kunnen vinden.

[via]

Zowel The Mars Volta als Daft Punk konden me tot nog toe slechts bij vlagen overtuigen. Maar ik ben bekeerd. Alleen denk ik dat de bands meer zijn veranderd dan ik.

Daft Punk klinkt op Human After All in ieder geval vetter, overstuurder en lomper dan vroeger. Het 'punk' gedeelte uit de bandnaam komt in tracks als 'The Brainwasher' en 'Steam Machine' perfect naar voren. Bovendien hebben ze een keurig album-album afgeleverd: alle tracks vier à vijf minuten lang en een samenhangend geheel. (Ik neem aan dat ongeveer het hele album nog wel in lange versies op 12" zal verschijnen.)

Bij The Mars Volta kan ik er minder goed de vinger op leggen wat er precies anders is. Ook zij klinken veel organischer en rauwer naar mijn idee, vooral in de gitaren en zang. Bij die eerste plaat had ik altijd het gevoel dat ze na de opnames alles nog flink had lopen bewerken met computers waardoor er een soort digitale slijmlaag over de muziek zat. Het glibberde het ene oor in en het andere meteen weer uit. Raar, want De-Loused in the Comatorium is geproduceerd door Rick Rubin, die normaal toch garant staat voor een goed geluid. Hoe het ook zij: de heren houden op Frances the Mute de elektronica beperkt tot de in- en outro's en er zit ondanks al het gepiel toch een gevoel van ruimte in de muziek dat op De-Loused ontbrak. Maar vooral is er nu emotie.

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik, in tegenstelling tot mijn volledige overgave aan de robotrockers, ik bij de afromannen toch nog een beetje twijfel. Al die hysterie zonder bevrijdende agressie (zoals bij The Dillinger Escape Plan) of operaknipoog (zoals bij Muse) blijft toch moeilijk te verhapstukken.

Nu The Arcade Fire nog goed gaan vinden en dan kan ik gewoon weer lekker relaxt met iedereen meelullen.

Arme Geert. Hij heeft zich tijdens zijn stage zo door die Amerikanen achter Guantanamo Bay en de Patriot Act laten imponeren dat het zelfs het Front National, departement Pays Bays te ver gaat.

Afgelopen donderdag gebeurde het weer eens: bij een excursie van mijn werk kreeg ik in de bar een van mijn beruchte halfjaarlijks hikaanvallen. En niet zo'n beetje ook.

Dit tot groot vermaak van velen, die dachten dat alleen in strips mensen de hik krijgen van alcohol. Ook alle gebruikelijke adviezen werden weer van stal gehaald, inclusief enkele van een totaal gebrek aan acteertalent getuigende pogingen tot laten schrikken.

Als ervaren hikker kan ik meedelen dat geen van alle remedies helpen.

Ook wil er op wijzen dat het niet grappig is als iemand het gevoel heeft dat zijn luchtpijp zich naar buiten probeert te persen. Zeker niet als het een of twee uur aanhoudt.

Naar bed en hopen dat het snel overgaat is het enige wat resteert. En voornemen nooit zoveel meer te drinken (meestal houdt dat voornemen twee weken tot een maand stand.)

Waarom lukt het de NS niet om fatsoenlijke stations te creeëren? Bij de grotere stations snap ik dat er geld verdiend moet worden met winkeltjes, maar de meest patjepeeërige projectontwikkelaars zorgen nog voor meer architectonische eenheid in hun provinciestadswinkelparadijsjes. De NS slaagt er niet eens om prullenbakken in Amsterdam CS te plaatsen die aansluiten op de architectuur. Ze hebben gewoon het lelijke jaren tachtig standaardmodel overal opgehangen.

Over Amsterdam Sloterdijk of Utrecht CS heb ik het dan maar helemaal niet.

De kleinere stations zijn helemaal een ramp. Waar de parallel aan het treinspoor liggende ringlijnhaltes in Amsterdam minimaal zijn op een strak modernistische manier, daar straalt zelfs het station van het steenrijke Heemstede-Aerdenhout pure armoede uit met zijn scheef liggende stoeptegels en wachthokje met plastic stoeltjes.

Typisch is trouwens dat het bij een treinstation horend busstation altijd nog een paar graden erger is. Waar het treingedeelte tenminste nog op een deprimerende manier functioneel is, daar ben je als je de bus moet hebben veroordeeld tot minuten lang ronddwalen op een winderige asfaltvlakte waar streekbus 335 stopt naast stadsbus 8, terwijl stadsbus 7 heel ergens anders vandaan vertrekt.

Klinkt nu al vertrouwd. Het Rinus Michels Stadion is echt een plek om AC Milan eens met 3-1 weg te tikken. Of een bij -10 in een communistische bunker opgelopen schandelijke 1-0 uitnederlaag met een doelpuntje op zes, zeven recht te zetten. Amsterdam Arena is dan toch meer een naam waarbij je denkt aan vastgoedboys die in de VIP-ruimte met hun rug naar het plaggenveld duistere deals maken.

Maar maak er hoe dan ook geen Rinus Michels Arena van. Alsjeblieft.

It will petrify your parsnips!

Saparmurat Niyazov bevestigt dat zijn uitverkiezing tot Dictator van het Jaar meer dan terecht was. Waar tegenstrever Kim Jong-Il dit jaar nog helemaal niks van zich heeft laten horen, daar slaat Niyazov keihard toe met een decreet tot het laten sluiten van alle ziekenhuizen en bibliotheken buiten de hoofdstad Ashgabat. Wie ziek is komt daar maar naar toe en lezen doen ze toch niet op het platteland.

(Ook mooi: het feit dat de BBC een Turkmeense correspondent heeft. Wat zou Monica Whitlock misdaan hebben dat ze daar naartoe verbannen is? Maar goed, ze kan wel mooi skieën in het ijspaleis in de woestijn.)