Met voorsprong de meest irritante man van Nederland is
Joost Eerdmans. Op een naar zijn inschatting onverkiesbare 54e plaats op de CDA-lijst gezet voor de verkiezingen van 2002, stapte deze ras-machiavellist snel over naar de LPF. Niet dat hij tot dan toe veel blijk had gegeven van belangstelling voor Fortuyns belangrijkste punt: dat de politiek en ambtenarij vol zitten met aan het pluche geplakte baantjesjagers, die alles smoren in een grijze deken van bureaucratie. In tegendeel.
Joosts bliksemcarrière begon met een voorzitterschap van de leerlingenvereniging op zijn school in Harderwijk. Al snel volgenden een studie bestuurskunde, voorzitterschap van de club voor jonge ambtenaren, voorzitterschap van de focusgroep C.D.A.-programmacommissie Provinciale-Statenverkiezingen Gelderland en een lidmaatschap van het algemeen bestuur van de Vereniging voor Overheidsmanagement.
Nu lijkt hij gestuit te worden door de roemloze ondergang van de LPF. Maar dat gaat Joost niet stoppen. Het is zelfs een uitdaging, want nu kan Joost zijn eigen partij oprichten en daar fractievoorzitter van worden. De golven orgastische extase die over Joost heenrollen als hij op een verloren moment de woorden "fractievoorzitter Eerdmans" prevelt zijn dusdanig groot dat zijn geforceerd trendy brilmontuur van zijn hoofd schokt.
Maar om die zetels binnen te halen moet je je wel profileren. En Joost weet hoe je het spel speelt. Dus leidt een interview met de
Intermediair tot het volgende citaat:
"Sowieso ga ik voorspellen dat er een links kabinet komt zonder het CDA. Er komt een grote ommezwaai, waar ik de lezers alvast voor wil waarschuwen. Bestel vast een ticket."
"Vlucht voor wat we straks krijgen: het terugdraaien van twee man op één cel, open grenzen, Turkije bij de Europese Unie en 'jullie kunnen hier komen werken'. De Antillen krijgen er straks nog 55 miljoen bij, terwijl ik zeg: afzinken die boevenstaat."
Mijn eerste gedachte na het lezen van deze ontboezemingen was dat we Eerdmans misschien moeten afzinken in de vijver van het Binnenhof. Dat hij voor eeuwig vlak bij het centrum van de macht mag vertoeven. Maar dat zou niet beschaafd zijn.
Gelukkig drong zich al snel een tweede idee aan mij op: we moeten Joost een vliegticket geven, zodat hij niet de plaatselijke apocalypse hoeft mee te maken die in Nederland uitbreekt als Turkije lid wordt van de EU of, nog erger, er weer maar één man of vrouw per cel wordt opgesloten.
Een ieder die interesse heeft om geld te storten in het fonds "Een vliegticket voor Joost" kan contact met me opnemen. Waarheen we Joost gaan sturen staat nog niet vast, maar Noord-Korea lijkt me een mooi eerste idee. Lekker ver van Turkije en de Antillen, potdichte grenzen en ze zetten vast ook meer dan één man op een cel. Misschien mag Joost er zelfs wel bij gaan zitten.
