Slagerij Casablanca
Ik ben bij Slagerij Casablanca geweest.
Slagerij Casablanca zit in de straat bij mijn vaste Bas (voor de Amsterdammers onder u: zo heet Dirk in Rotterdam), met de in een monumentaal, maar verwaarloosd pand gevestigde laatste echte sexbioscoop van Nederland ertussen. De vaste Bas verkoopt geen vlees en Casablanca (de neiging hier een flauwe "en Rexane" in te voegen is te groot om te weerstaan) is daar op ingesprongen. Maar "10 kilo kippenpoten voor €13,-" is wel erg goedkoop, het schrikt mij als single wel af. Je voelt je zo lullig als je twee stukjes vlees koopt bij zulke grootverbruikersaanbiedingen.
Maar goed, toch de schroom maar eens overwonnen en naar binnen gegaan. Daarbij hielp dat ik het, morbide aangelegd als ik ben, het wel kon waarderen dat de enigszins bloederige kalfshersenen pontificaal uitgestald lagen in de etalagekoeling. Naast heel veel kippenpoten natuurlijk.
Voor 200 g biefstuk, 400 g kipfilet, een grote zigeunerschitzel en 250 g rundergehakt (ik voelde toch een beetje de dwang veel te kopen) was ik samen €6,40 kwijt. Geen wonder dat de Bas geen vlees verkoopt, daar kunnen ze nooit tegen op concurreren.
Geen kippenpoten, nee. Die komen later nog wel eens. De kalfshersenen laat ik maar aan me voorbij gaan. Dat je dikkedarmkanker kan krijgen van veel vlees eten vind ik nog tot daar aan toe, maar het risico in een dementerend kasplantje met grote gaten in zijn brein te veranderen houd ik het liefst zo klein mogelijk.
Slagerij Casablanca zit in de straat bij mijn vaste Bas (voor de Amsterdammers onder u: zo heet Dirk in Rotterdam), met de in een monumentaal, maar verwaarloosd pand gevestigde laatste echte sexbioscoop van Nederland ertussen. De vaste Bas verkoopt geen vlees en Casablanca (de neiging hier een flauwe "en Rexane" in te voegen is te groot om te weerstaan) is daar op ingesprongen. Maar "10 kilo kippenpoten voor €13,-" is wel erg goedkoop, het schrikt mij als single wel af. Je voelt je zo lullig als je twee stukjes vlees koopt bij zulke grootverbruikersaanbiedingen.
Maar goed, toch de schroom maar eens overwonnen en naar binnen gegaan. Daarbij hielp dat ik het, morbide aangelegd als ik ben, het wel kon waarderen dat de enigszins bloederige kalfshersenen pontificaal uitgestald lagen in de etalagekoeling. Naast heel veel kippenpoten natuurlijk.
Voor 200 g biefstuk, 400 g kipfilet, een grote zigeunerschitzel en 250 g rundergehakt (ik voelde toch een beetje de dwang veel te kopen) was ik samen €6,40 kwijt. Geen wonder dat de Bas geen vlees verkoopt, daar kunnen ze nooit tegen op concurreren.
Geen kippenpoten, nee. Die komen later nog wel eens. De kalfshersenen laat ik maar aan me voorbij gaan. Dat je dikkedarmkanker kan krijgen van veel vlees eten vind ik nog tot daar aan toe, maar het risico in een dementerend kasplantje met grote gaten in zijn brein te veranderen houd ik het liefst zo klein mogelijk.
This entry was posted
on 21.10.04 at 07:06.
You can skip to the end and leave a response.
» Een reactie posten