Scientist of the Invisible

Gisteren was er in Alkmaar een schietpartij op het station met twee doden. Het bleek om een ruzie te gaan 'in de relationele sfeer'. Er was een Koerd bij betrokken, wat op de sites van De Telegraaf en het AD tot voorspelbare reactie leidde. Sargasso weidt daar een stukje aan, dat tot een onvoorspelbare en daarom leuke reactie leidde van ene Cole:

Nou ik dacht ook direct: dat is een allochtoon. Autochtone mannen leggen namelijk hun vrouw (ingeval met kinderen) meestal ergens thuis om en plegen of zelfmoord of (ingeval zonder kinderen) begraven haar onder het tuinhuisje en melden haar vermist.
Er is nog een integratietrajectje te gaan dus.

(Die steen in het water blijf ik jammer vinden. Te letterlijk, het verpest de surrealistische sfeer een beetje.)
(via)

In Intermediair staat een interview met Adri Duivesteijn. Toch een beetje een man met een reputatie als ouderwetse socialist. Nou staat bij de interviews ook altijd een kadertje met wat persoonlijke achtergrondinfo. Opleiding, woonplaats, e.d.

Op de vraag "Welk boek leest u nu?" antwoordt Duivestein 'De open samenleving en haar vijanden' van Karl Popper. Al een beetje vreemd, want dat is één van de bijbels van het liberalisme, maar het kan, want Popper wordt toch altijd meer geassocieerd met het sociaal-liberalisme dan met het klassieke van bijvoorbeeld Thatchers favoriet Hayek.

Maar dan komt het.

Bij 'favoriete film/toneelstuk' is het antwoord 'The Fountainhead' van de koningin van het anarcho-kapitalisme, Ayn Rand!

Een aantal musea gaat de dingen veilen die ze echt niet meer willen hebben. Nou zijn mensen die bij musea werken per definitie pack rats, dus je kan wel nagaan dat het héél erg is. Hier een paar hoogte/dieptepunten:

J.J Loeb - 'Geen Titel II' (wandkleed, 1978)


G.W. van Fastenhout - 'Boom' (acrylverf, 1971)


W.C. Compier - 'De Som der Dingen' (olieverf, 1978-1980)


J.K. van den Broek - 'No Fear of Flying' (olieverf, 1979)

Oor vroeg mij om mijn tien beste platen ooit voor hun nummer waarin ze honderd muziekschrijvers de honderd beste platen allertijden laten kiezen. Blijkbaar op het allerlaatste moment, want ik moest het wel dezelfde dag inleveren. Maar goed, ik ken mijn plek in de pikorde der muziekjournalistiek.

Een dag later kreeg ik echter een mailtje dat ze zich verteld hadden en 102 lijstjes hadden. Mijn lijstje was één van de twee die sneuvelde, omdat mijn platen toch door niemand anders waren genoemd, dus had het weglaten ervan had geen enkele invloed op de lijst.

Ik kan dus met zekerheid stellen dat de volgende platen niet in de lijst met 100 Beste Platen Allertijden van Oor staan:

• Sweatmaster - Sharp Cut
• Megadeth - Rust in Peace
• De Kift - Koper
• Black Sabbath - Mob Rules
• Judas Priest - Painkiller
• Speedball Baby - The Blackout
• The (International) Noise Conspiracy - A New Morning, Changing Weather
• Nick Cave & the Bad Seeds - Henry's Dream
• Corrosion of Conformity - Wiseblood
• Taake - Doedskvad

De andere constatering die ik kan doen, is dat je het nummer van Oor met De Beste 100 Platen Allertijden niet hoeft te kopen. De lijst klopt namelijk niet. Die tien platen die ik heb genoemd zijn weliswaar een momentopname, maar ze horen er zeker wel bij. Oor verspreidt dus valse informatie waar menig onwetende lezer in zal trappen. Je bent gewaarschuwd!

Oh, het andere overtallige lijstje was trouwens van Joris Heemskerk. Maar die luistert alleen maar naar obscure teringherrie, dus dat is volkomen terecht.

Graag zeg ik het niet, maar ik moet het toch kwijt: Jaroslaw Kaczynski heeft gelijk. De helft van de godsdienstwaanzinnige Poolse tweeling die premier is, wil voor de EU het vierkantswortelsysteem van Penrose hanteren voor de stemgewichten van de landen.

Verder schijnt niemand voor te zijn. Dat is raar, want je kan gewoon uitrekenen dat dat het eerlijkste systeem is.

Misschien moeten politici net als Pabo-studenten ook eens een rekentoets afleggen?

Deze echte, echte man (metal! bier!) werd gespot door Kindamuzik fotograaf Niels Vinck op Fields of Rock. Ze doopten hem 'Kap'tein Brokkelbaard'.

Meer fotogenieke toeschouwers vind je op zijn site.

Soundtrack suggestie: Barbatos - Metal Hangover

Dit is het hoesje van de dubbel-cd van Monarch:

En dit is Eurogirl, de zangeres van Monarch:

En zo klinkt Monarch.

Ik ging tennis kijken. Roland Garros nog wel. Ik houd helemaal niet van tennis en nog veel minder van graveltennis, maar ik had het gevoel dat Federer Nadal van de baan ging meppen. En dat wilde ik zien, want god, wat heb ik een hekel aan Nadal. Dat neanderthalerhoofd alleen al. Dat gedoe met die flesjes water. Dat gezanik met die sokjes. Vanzelfsprekend is het ook een kreuner.

Nou ging Federer op zich ook wel van Nadal winnen, maar hij verloor van zichzelf. Zeventien breakpoints en er één halen, dat is wel choken. Het enige hoogtepunt was zodoende de toeschouwer die keihard "Wanker!" schreeuwde toen Nadal weer eens zijn sokjes optrok.

Ik sloeg aan het zappen en kwam in het verslag van de Belgische verkiezingen terecht. Wat eigenlijk geen Belgische verkiezingen zijn, maar gecombineerd Waals-Vlaamse. Je zou toch denken dat in ieder geval de socialisten een landelijke lijst zouden hebben. "Alle Menschen werden Brüder," weet je wel. Of de Groenen, want milieu is ook (taal)grensoverschrijdend. Maar nee.

Ook in België verloren jammer genoeg de goeien. De mij altijd redelijk sympathiek en in ieder geval positief en visionair overkomende Verhofstad moest het onderspit delven tegen de bron van alle kwaad - stagnatie en vertrutting in het bijzonde - de christen-democraten. De Vlaamse gristenleider had zelfs JP de MP als lichtend voorbeeld de landsgrens overgehaald.

Maar het raarste was dat het hele Fortuyn/PVV-gebeuren naar Vlaanderen bleek overgewaaid. Je had altijd het Vlaams Belang wel, maar dat was toch anders, ouderwetser. Elk moment kunnen daar weer de zwarte overhemden en de vlaggen uit de kast komen om een fijn stukje te marcheren.

Nu heeft ook Vlaanderen zijn eigen "ik kom met 170 in mijn BMW aanscheuren en ik schop die luie buitenlanders wel even aan het werk en ik zeg wat ik denk en ik doe wat ik zeg en je ben een domme sukkel en je moet je er niet mee bemoeien"-partij, geheel volgens de Nederlandse trend 'Lijst Dedecker' geheten. Slogan 'Gezond Verstand', gemekker over geboycot worden door de linkse media, beloften over "nu eindelijk doen wat de gewone mensen willen": kortom het hele pakket. De aanvoerder is een oud-judocoach. Ik stel me nu dus een kruising tussen Cor van der Geest en Geert Wilders voor.

Arm Vlaanderen.

Persepolis, de strip van Marjane Satrapi vond ik schitterend. Boeiend verhaal, grappige zwart-wit tekeningen met die poppetjes die altijd zo'n licht geamuseerde uitdrukking hebben.

Er is nu een tekenfilm van gemaakt, mede geregisseerd door Satrapi zelf. De film won al een prijs in Cannes. Bovendien was het regime in Iran er boos over. Hoe beter de kunst, hoe meer de fundi's tegen zijn, dus dat beleeft veel goeds. Dat geldt ook voor de trailer, ook dankzij het originele hergebruik van een klassieke filmhit.

"Ik ben er zeer voor in om samen met bijvoorbeeld de politie het gesprek aan te gaan om te kijken hoe we die mensen uit het verkeer kunnen plukken en echt verplicht een educatieve cursus 'Hoe gedraag je je in het verkeer' opleggen. Dus echt gewoon een gedragscursus van 'hoe ga je nu eigenlijk met de mensen om.'"

Minister Eurlings van Verkeer slaat twee vliegen in één klap: hij bevestigt zijn status als lid van de helse Limburgse politieke drieëenheid Wilders-Verhagen-Eurlings en hij draagt ook zijn steentje bij aan het vertruttingsoffensief dat Balkenende IV zo krachtig heeft ingezet. Dit laatste zowel qua beleid als qua taalgebruik.

(De uitspraak zit in deze reportage van Eén Vandaag, maar ik heb hem uit het Journaal.)