Scientist of the Invisible

In De Groene Amsterdammer staat een negatieve recensie van Het Marokkanendrama van Fleur Jurgens. Recensent Pieter van Os constateert onder andere dat Jurgens zichzelf nogal vaak tegenspreekt.

Dat is allemaal tot daar aan toe. Iets over de helft doet Van Os namelijk een belangrijke constatering:

Dit is geen boekbespreking. Want er staat meer op het spel nu journalisten onderzoekjes verrichten, zelfs met overheidsgeld, in een poging hun vooropgezette mening bevestigd te zien. Het Marokkanendrama is exemplarisch voor een ontwikkeling waarbij, niet ongewoon, de wind van west naar oost waait. In de Verenigde Staten werd het de afgelopen twee decennia gewoon dat openlijk partijdige onderzoeksbureaus en denktanks met onderzoeksrapporten op de proppen komen die het eigen gelijk een wetenschappelijke aura verlenen.

Het neoconservatieve American Enterprise Institute komt bijvoorbeeld met ‘bewijzen’ dat uitkeringen slechts meer armoede uitlokken. Het linkse Center for American Progress ‘bewijst’ op zijn beurt dat vrij wapenbezit tot meer moorden leidt en dat de Amerikaanse overheid een ziekteverzekering voor iedereen kan garanderen.

Het gevolg van de openlijk vooringenomen onderzoekers – net als Jurgens vaak journalisten – is dat niemand zich meer laat overtuigen. In de VS verloren de media hierdoor in rap tempo hun positie van gebrekkige scheidsrechter met goede intenties. Uit onderzoek blijkt dat inmiddels een grote meerderheid van op de Democraten stemmende Amerikanen ervan overtuigd is dat ‘de media’ rechts zijn, terwijl het overgrote deel van Republikeins stemmende Amerikanen zeker weet dat ‘de media’ links zijn.

En dat is inderdaad het grootste probleem dat Nederland bedreigt. Als de informatie op grond waarvan het debat gevoerd moet worden namelijk zelf onbetrouwbaar wordt geacht, dan kom je nooit verder dan statistieken smijten.

Het hele artikel van Van Os lees je hier.

This entry was posted on 26.4.07 at 20:30. You can skip to the end and leave a response.