Scientist of the Invisible

De invloed van Chuckie Wilders op de Nederlandse politiek begint nu al merkbaar te worden. Turkije is stout en we willen er niet meer mee praten totdat ze lief zijn voor ons vriendje Cyprus.

Waarom Turkije vervelend doet, wordt er nooit bij verteld. Wikipedia meldt dit over de scheiding in 1974:

By 1974, dissatisfaction among Greek nationalist right-wing elements in favour of the long-term goal of Enosis precipitated a coup d'etat against President Makarios which was sponsored by the military government of Greece and led by the Cypriot National Guard. The new regime replaced Makarios with Nikos Giorgiades Sampson as president, and Bishop Gennadios as head of the Cypriot Orthodox Church. Seven days after these events Turkey intervened militarilly in Cyprus by sea and air on 20 July 1974. At the time Turkey claimed it was invading to uphold its obligation under the 1960 Treaty of Guarantee. Talks in Geneva involving Greece, Turkey, the United Kingdom and the two Cypriot factions failed in mid-August, and Turkish forces subsequently moved from the previous cease-fire lines to gain control of 37% of the island's territory. During the invasion, over 160,000 Greek Cypriots ^[3] were displaced from their home land, while Turkish forces killed several thousand Greek Cypriots captured in the occupied areas^{[citation needed]}. While this was happening, the entire inhabitants of several Turkish Cypriot villages were massacred in reprisal for the landings by Greek Cypriot paramilitaries.^[4]

Dat wist ik niet en het nuanceert al aardig het standaard beeld van Turkije als 'bezetter' van Cyprus.

Wat ik wel wist en wat nog veel belangrijker is dat er in 2004 een VN-referendum is geweest over de hereniging van het eiland. De Turks-Cyprioten hebben daar toen voor gestemd, maar de Grieks-Cyprioten waren tegen. Dat maakt het standpunt van Turkije over het niet willen erkennen van (Grieks-)Cyprus een stuk logischer. "Zij moeten hun Turkse landgenoten niet, dan moeten wij hun niet," zal de gedachtengang in Ankara zijn.

Er is van alles mis met Turkije, maar wat betreft Cyprus hebben ze een punt.

Crystal Pistol - Watch You Bleed

Als je je band Crystal Pistol noemt, dan ben je de schaamte wel definitief voorbij. Maar eerlijk is eerlijk: Crystal Pistol beheert de erfenis van Guns N' Roses beter dan Velvet Revolver. Neem alleen al het openingstatement van 'Watch You Bleed': "Don't need your job, 'cause I'm self-employed. I work for the Ministry of Fucking Annoyed."

Crystal Pistol begrijpt duidelijk wel wat de Pamela Anderssons, Paris Hiltons en al die andere beroemdheden die beroemd zijn om hun beroemd zijn maar niet in hun doorgesnoven hersens kunnen krijgen: (zelf)destructief hedonisme moet voortkomen uit een nihilistische levensinstelling om de moeite waard te zijn. De rest van de wereld is te middelmatig en saai om voor te leven. Alles moet kapot; zij, maar vooral toch ook ik. Beginselverklaring: "Am I the only one? I'm having so much fun. I wanna watch you bleed."

Muzikaal is dit gedeelte ook het beste, met zijn Danzig/Misfits-achtige cadans in de melodie die overgaat in gang vocals over een alle clichés uitputtende sologitaar. En dan, als grote uitsmijter, dat afsluitende "Why does everybody hate me?" Het is nog half gemeend ook; de rockster (en rockster is hier vooral een state of mind) is de Cassandra die ons op onze bekrompenheid wijst. Hij is niet losgeslagen, wij zitten vast in onze zelfbedachte fatsoensregeltjes.

Be Your Own Pet - Bunk Trunk Skunk

I am an independent mother fucker
And I'm here to take your money
I'm waking round and I'm here
To steal away your virginity
(x2)

Give me everything I'll break up your limbs and I'll
Put you in a truck and take you around the world
Think you're really cool cos of my lies
You all love yourself may say you're better than me
(x2)

Daar valt niet veel aan toe te voegen, lijkt me. Of dit dan: netjes stoppen kan niet bij zo'n nummer. De meeste bands opteren voor de abrupte stop, maar wat Be Your Own Pet doet is nog veel beter: ze gooien het gas open tot ver boven de muzikale vermogens en eindigen in totale ADHD-anarchie.

Kampfar - Lyktemenn

Tot dit jaar was het bestaan van Kampfar mij totaal onbekend. Nochtans schijnen ze vrij legendarisch te zijn, alleen was het zeven jaar geleden dat ze hun laatste plaat uitbrachten. Zeven jaar geleden kon ik nog helemaal niks met black metal. Nu wel, maar dan wel de primitievere en rauwere soort en niet viking metal. Viking metal is black metal met folkinvloeden en klinkt in mijn oren meestal als flauwe "yo ho en een pot met bier" drinkmuziek met gitaren met distortion en snelle drums eronder.

Zo niet 'Lyktemenn'. De kracht van het nummer zit hem in de contrasten. De galop van de drums is razendsnel, maar ook vederlicht en de gitaarmelodie bijna sereen. De monotonie geeft er echter iets onheilspellends aan, zeker in combinatie met Dolks schorre zang. Die Dolk past qua uiterlijk ook precies bij de muziek: geen klassieke viking à la Magnus Ver Magnusson, maar meer een snelle wendbare ruiter, met soepele polsbeweging hoofden van rompen scheidend met de blonde haren wapperend in de poolwind.

Een heel album van zulke tracks van tegen de tien minuten gaat vervelen, dus je zult Kvass niet snel in een lijst van favoriete albums aantreffen. Maar door 'Lyktemenn' laat ik me graag in deze ongekend warme herfst meenemen naar besneeuwde fjorden om te strijden tegen mythische monsters.

Om - At Giza

Om is de ritmesectie van de band Sleep. Van die band ken je waarschijnlijk het nummer 'Dragonaut' uit de beroemde fietsscene in Gummo. Zo niet, dan is er altijd nog YouTube. Sleep was een tijdje the next big thing, totdat ze (volgens de legende) het gigantische voorschot voor hun plaat helemaal opmaakten aan weed en een album afleverde van één nummer van meer dan vijftig minuten dat toepasselijk Dopesmoker heette. Exit Sleep. Gitarist Matt Pike gooide het gas erop met High On Fire, bassist/zanger Al Cisneros en drummer Chris Haikus gingen op dezelfde voet verder met Om. Als het toch alleen om de hypnotiserende groove gaat, dan heb je toch geen gitarist nodig.

'Flight of the Eagle', het andere nummer op Oms tweede plaat Conference of the Birds is een moddervette en uiterst bedwelmende stonergroove van ruim zeventien minuten. Uitstekend, maar 'At Giza' is nog beter. Om gebruikt hier een truc die in de electronische muziek redelijk gebruikelijk is, maar voor de stoner redelijk uniek is. 'At Giza' is namelijk een eindeloos intro, een aankondiging van een moddervette en uiterst bedwelmende stonergroove die nooit komt. Helemaal op het einde trapt Cisneros het fuzzpedaal wel vol in, maar zelfs dan laat hij net op het kritieke moment de noot langzaam uitdoven. Tot die tijd golft, draait en keert 'At Giza' een tergende trage striptease. Of eigenlijk meer een rituele dans, want door het weglaten van het aardse van de groove stijgt 'At Giza' boven de profane weeddampen uit en krijgt iets sacraals. De onbegrijpelijke tekst past ook precies in die sfeer:
Geen idee wat het betekent, maar mystiek klinkt het wel. En mystiek klinken, dat willen alle stonerrockbands, maar meestal roept het resultaat van die pogingen associaties op met de flashback uit Absolutely Fabulous over Edna's hippieverleden. Maar dus niet bij Om. De spirituele vooruitgang zie je ook aan de hoezen. Die van Conference of the Birds is een van de mooiere van het jaar. Geen lelijke tekeningen met monsters van weedplanten, maar een mooie foto:

Impaled Nazarene - Contempt

Omdat Wilders het zo goed heeft gedaan bij de verkiezingen, leek dit nummer van Impaled Nazarene me een goede om het overzicht van beste tracks van 2006 mee af te trappen. Ook deze Finnen mogen graag schoppen tegen 'de Linkse Kerk' en buitenlanders (waar ze er in Finland vijf of zo van hebben, maar goed, Wilders deed het ook vooral goed op het Limburgse platteland.) Ze gaan in dit specifieke nummer ook tekeer tegen het verval van normen en waarden: "You are the perfect example of me-me generation / Fuck the V.D.'s, they are cured by pills / No responsibility." Alcoholmisbruik is dan weer niet iets dat hoog op de lijst met te bestrijden punten staat. Er zijn ook wat verschillen: Wilders wil onze homo's beschermen tegen de islamtsunami, Imp Naz zit wat dit betreft meer op de lijn van de moslims, wat ze nog wat gratis publiciteit van het COC opleverde.

Maar vrouwen zijn toch echt het favoriete slachtoffer van Impaled Nazarene zanger Sluti666. Ook 'Contempt' gaat over hen. Het begint met "You whore, you treat men like dogs" en eindigt met "Your funeral is more than welcome". In de tussenliggende 1:37 wordt afgerekende met een promiscuë hysterica die aan emotioneel exhibitionisme op het internet doet. De Finse Luna zeg maar (dat dat nog bestaat!)

Wat daar goed aan is? Alles eigenlijk. Vanaf het a capella begin vraagt het nummer er gewoon om om mee gekrijst te worden. Het is een heerlijk lopende scheldpartij; zoals in meer Imp Naz nummers zit erg diep in de herrie een gigantisch catchy popsong verborgen. De drums van Repe Misanthrope geven een gigantisch tempo aan het nummer, maar zitten de zang- en gitaarlijnen
niet in de weg en klinken ook niet te mechanisch. Zo rond 40 seconden is er een korte gitaarsolo om even op adem te komen. Dan komt de zanglijn er weer in en die bouwt in een ademtocht op naar de galspugende finale. Belediging na belediging na belediging tot dus dat "Your funeral is more than welcome", waarop je Sluti666 in je geestesoog blauw aangelopen ter aarde ziet storten.

'Comtempt' geeft me een rush van pure adrenalinehaat. Het is de fysieke kick van een achtbaan, die mix van misselijkheid, angst, euforie en meligheid. Als het afgelopen is, is het er ook allemaal uit. Ben ik weer helemaal zen.

Bonus:
Ook raaskallende Stammtisch-radicalen kunnen humor hebben. De video voor 'Armageddon Death Squad' wil ik jullie niet onthouden:

Wat de fok is er aan de hand met Balkenende? Jarenlang gaat de man elk debat keihard op zijn bek, met als dieptepunt Margarita-gate en onlangs nog met 'de VOC-mentaliteit'. Maar dan begint de verkiezingscampagne en blijkt JPdeMP ineens een duidelijk, helder verhaal te kunnen houden. Eerst in het debat met Bos - hij verliest, maar maar net, waar je een afgang verwacht - en nu weer in Buitenhof (andere vraag: waarom weten Belgische politici zich wel te kleden?)

Eigenlijk ben ik er een beetje pissig over. Nu het om zijn eigen hachje gaat kan hij het ineens wel. Blijkbaar vindt JPdeMP zich zijn eigen herverkiezing - "Ik ga voor goud!" - belangrijker dan de Algemene Beschouwingen.

Omar mailde me: "Dit is echt iets voor jou!" Volkomen terecht. Uit de tijd dat biochemie en bio-dynamisch nog samengingen presenteer ik u: Protein synthesis: an epic on the cellular level. Niets meer en niet minder dan een 'molecular happening'. De eerste drie minuten zijn een beetje traag, maar zie het als een teaser. Als het los gaat, dan gaat het ook los.