<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d8548827\x26blogName\x3dScientist+of+the+Invisible\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://sci-inv.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3dnl_NL\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://sci-inv.blogspot.com/\x26vt\x3d-3465688611318208286', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe", messageHandlersFilter: gapi.iframes.CROSS_ORIGIN_IFRAMES_FILTER, messageHandlers: { 'blogger-ping': function() {} } }); } }); </script>

Scientist of the Invisible

Too much ammunition lately, not enough self-control.

2006 Hits Back! 3: Kampfar - Lyktemenn



Kampfar - Lyktemenn

Tot dit jaar was het bestaan van Kampfar mij totaal onbekend. Nochtans schijnen ze vrij legendarisch te zijn, alleen was het zeven jaar geleden dat ze hun laatste plaat uitbrachten. Zeven jaar geleden kon ik nog helemaal niks met black metal. Nu wel, maar dan wel de primitievere en rauwere soort en niet viking metal. Viking metal is black metal met folkinvloeden en klinkt in mijn oren meestal als flauwe "yo ho en een pot met bier" drinkmuziek met gitaren met distortion en snelle drums eronder.

Zo niet 'Lyktemenn'. De kracht van het nummer zit hem in de contrasten. De galop van de drums is razendsnel, maar ook vederlicht en de gitaarmelodie bijna sereen. De monotonie geeft er echter iets onheilspellends aan, zeker in combinatie met Dolks schorre zang. Die Dolk past qua uiterlijk ook precies bij de muziek: geen klassieke viking à la Magnus Ver Magnusson, maar meer een snelle wendbare ruiter, met soepele polsbeweging hoofden van rompen scheidend met de blonde haren wapperend in de poolwind.

Een heel album van zulke tracks van tegen de tien minuten gaat vervelen, dus je zult Kvass niet snel in een lijst van favoriete albums aantreffen. Maar door 'Lyktemenn' laat ik me graag in deze ongekend warme herfst meenemen naar besneeuwde fjorden om te strijden tegen mythische monsters.
« Home | Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »
| Next »

» Een reactie posten