Cultuurpessimistisch geouwehoer over geouwehoer (en waarom Hugo Borst een lul is.)
Afgelopen zondag was mooi vast te stellen wat er mis is met de Nederlandse media: er wordt veel te veel slap geouwehoerd.
Op Nederland 3, de kwaliteitszender, keuvelden de dames Palmen en Goos in Zomergasten over de eenvoudige wijsheid van 'het gewone volk'. Vervolgens gooide Goos er nog wat feministische poppsychologie van de koude grond tegenaan. Allochtone meisjes integreren beter en mannen zouden nooit een confrontatie schrijven zoals in dat mooie fragment uit de Engelse dramaserie dat we nu te zien kregen. Wat volgde was dertien-in-dozijn BBC-drama, vol overspelige oude mannen die achter de schermen de macht verdelen. Van die overgewaardeerde meuk die de VARA meent te moeten uitzenden in de kostbare zendtijd waarin ze wel goede series als The Sopranos hadden kunnen laten zien.
Snel zappen dus (bij wijze van spreke dan, want ik heb een tv zonder afstandsbediening, dus ik moet er naar toe lopen.)
Kwam ik uit bij Studio Voetbal op Nederland 2. Sjek van Gelder is normaliter genoeg om me weer mijn stoel uit laten komen, maar net de week daarvoor was er toevallig een stuk 'mooie televisie' (walgelijke uitdrukking) in dit programma te zien geweest toen Youri Mulder Louis van Gaal probeerde uit te leggen dat heel misschien zijn manier van kritiek brengen sommige mensen wel eens licht tegen de haren in zou kunnen strijken. Eventueel dan. Van Gaal had wegens een nieuwe baan goede voornemens over beheerst blijven, maar je zag alle wijzers in het rood gaan.
Deze week bogen de heren Van Gelder, Mulder en Borst zich samen met gast Hiddink over de vraag of de van verkrachting beschuldigde voetballer Van Persie nog in het Nederlands elftal zou mogen spelen als hij veroordeeld werd. Daarover waren de heren het snel eens: natuurlijk, iedereen verdient na zijn straf weer een nieuwe kans. Een respectabel standpunt, alleen heb ik het bruine vermoeden dat de betreffende heren wel eens minder principieel zouden kunnen zijn als bijvoorbeeld een ex-TBS'er zich in hun, ongetwijfeld lommerrijke, buurt zou willen vestigen.
Borst, een viezige man die denkt dat hij de uitstraling heeft van een bohémien, maar in feite uitstraalt dat hij een voetbaljournalist voor het suffe krantje AD is die er uit wil zien als een bohémien, ging vervolgens volledig uit de bocht door doodleuk te beweren dat Van Persie nooit veroordeeld zou worden, omdat het zijn woord tegen het van zijn aanklaagster is. Bovendien had dit alles gewoon voorkomen kunnen worden als Van Persie haar gewoon een orgasme had bezorgd.
Mental note: Hugo Borst is een lul.
Gelukkig had Canvas gisteren het tegengif: een film van Aki Kaurismäki, de regisseur die zo'n hekel heeft aan slap gelul dat zijn scenario's meestal op vijf velletjes passen en die zelfs een stomme film heeft gemaakt. Uitgezonden op woensdagavond om 20:50 in plaats van een tijdstip als 23:37 waarnaar deze film, mocht hij per ongeluk ooit in het uitzendschema van de publieke omroep terecht komen, zou zijn verbannen.
Op Nederland 3, de kwaliteitszender, keuvelden de dames Palmen en Goos in Zomergasten over de eenvoudige wijsheid van 'het gewone volk'. Vervolgens gooide Goos er nog wat feministische poppsychologie van de koude grond tegenaan. Allochtone meisjes integreren beter en mannen zouden nooit een confrontatie schrijven zoals in dat mooie fragment uit de Engelse dramaserie dat we nu te zien kregen. Wat volgde was dertien-in-dozijn BBC-drama, vol overspelige oude mannen die achter de schermen de macht verdelen. Van die overgewaardeerde meuk die de VARA meent te moeten uitzenden in de kostbare zendtijd waarin ze wel goede series als The Sopranos hadden kunnen laten zien.
Snel zappen dus (bij wijze van spreke dan, want ik heb een tv zonder afstandsbediening, dus ik moet er naar toe lopen.)
Kwam ik uit bij Studio Voetbal op Nederland 2. Sjek van Gelder is normaliter genoeg om me weer mijn stoel uit laten komen, maar net de week daarvoor was er toevallig een stuk 'mooie televisie' (walgelijke uitdrukking) in dit programma te zien geweest toen Youri Mulder Louis van Gaal probeerde uit te leggen dat heel misschien zijn manier van kritiek brengen sommige mensen wel eens licht tegen de haren in zou kunnen strijken. Eventueel dan. Van Gaal had wegens een nieuwe baan goede voornemens over beheerst blijven, maar je zag alle wijzers in het rood gaan.
Deze week bogen de heren Van Gelder, Mulder en Borst zich samen met gast Hiddink over de vraag of de van verkrachting beschuldigde voetballer Van Persie nog in het Nederlands elftal zou mogen spelen als hij veroordeeld werd. Daarover waren de heren het snel eens: natuurlijk, iedereen verdient na zijn straf weer een nieuwe kans. Een respectabel standpunt, alleen heb ik het bruine vermoeden dat de betreffende heren wel eens minder principieel zouden kunnen zijn als bijvoorbeeld een ex-TBS'er zich in hun, ongetwijfeld lommerrijke, buurt zou willen vestigen.
Borst, een viezige man die denkt dat hij de uitstraling heeft van een bohémien, maar in feite uitstraalt dat hij een voetbaljournalist voor het suffe krantje AD is die er uit wil zien als een bohémien, ging vervolgens volledig uit de bocht door doodleuk te beweren dat Van Persie nooit veroordeeld zou worden, omdat het zijn woord tegen het van zijn aanklaagster is. Bovendien had dit alles gewoon voorkomen kunnen worden als Van Persie haar gewoon een orgasme had bezorgd.
Mental note: Hugo Borst is een lul.
Gelukkig had Canvas gisteren het tegengif: een film van Aki Kaurismäki, de regisseur die zo'n hekel heeft aan slap gelul dat zijn scenario's meestal op vijf velletjes passen en die zelfs een stomme film heeft gemaakt. Uitgezonden op woensdagavond om 20:50 in plaats van een tijdstip als 23:37 waarnaar deze film, mocht hij per ongeluk ooit in het uitzendschema van de publieke omroep terecht komen, zou zijn verbannen.
This entry was posted
on 18.8.05 at 19:09.
You can skip to the end and leave a response.
12:24 p.m.hehehe treffend
rizzx on 12:24 p.m.
posted by
» Een reactie posten