De joodse messias
Omdat zijn grootvader met oprecht enthousiasme en veel vertrouwen in de vooruitgang de SS had gediend - de man was niet te beroerd de handen uit de mouwen te steken, niet zo'n slampamper van een opa die achter zijn schrijftafel bleef zitten, af en toe een stempel onder een document zette en zich om vijf uur naar vrouw en kind haastte, nee, een gentleman, die het handwerk van de dood verstond, zonder zijn gezin daarmee lastig te vallen, een man voor wie woorden als 'eer' en 'trouw' nog iets betekenden, een man met een moraal, met een visie, die trouw bleef aan die visie, ook onder barre omstandigheden, toen veel van zijn makkers hun uniform uitdeden en de benen namen, hij niet, hij zei: "een deugdzaam mens kent zijn taak, een deugdzaam mens leeft er niet op los," en hij schoot de laatste kogels uit zijn geweer - wilde de kleinzoon met enthousiasme en vertrouwen in de vooruitgang een beweging dienen.
Al in de openingszin van De joodse messias bevestigt Arnon Grunberg zijn status als de beste stilist in het Nederlandse taalgebied. Het plot blijft zoals altijd wel weer achter (en zal op het einde ook wel weer helemaal in elkaar storten), maar wat maakt dat uit met zulke zinnen?
This entry was posted
on 2.4.05 at 17:30.
You can skip to the end and leave a response.
» Een reactie posten