Het Gewauwel van Gawie
Ik heb een abo op de Groene Amsterdammer. In het algemeen naar tevredenheid. Toch hoop ik dat ze filmrecensent Gawie Keyser er binnenkort uit zullen kicken. Die man vindt de grootst mogelijk drek fantastisch en sleept de hele cultuurgeschiedenis er dan met de haren bij. Ik moet me regelmatig inhouden om niet hardop te roepen "Stop er toch mee man, po-mo is zó 1999!" Het weblog Panzerfaust weet precies de vinger op de zere plek te leggen en komt met een akelig realistische parodie: Gawie Keyser over Garfield 2: A Tale Of Two Kitties.
Ter vergelijking een stukje uit Keysers Superman Returns recensie uit de nieuwste Groene:
Ter vergelijking een stukje uit Keysers Superman Returns recensie uit de nieuwste Groene:
"De wijze waarop deze Superman niet zozeer vliegt als wel zweeft geeft hem een spirituele kwaliteit. In sommige scènes zitten zelfs directe referenties naar het bijbelse verhaal wanneer Superman zijn lichaam in een gekruisigde houding plaatst. En doorgaans is de stem van Brando hoorbaar, als Jor-El, de vader in de ruimte die zijn zoon inspireert om de menselijke soort bij te staan, die verloren is, die een guiding light ontbeert. Dat licht is Superman, het kind uit de sterren."
Dat Superman stukje is toch helemaal niet opvallend? Dat ben ik in elke recensie tegengekomen. De Hulk als groots oedipaal drama is meer wat je zoekt, maar dat is het ook dus dat had G.K. goed gezien. :)
O. L. Muñoz Cremers on 8:58 a.m.
Alles beter dan die VK we-verraden-het-hele-plot-maar recensies.
posted by
8:11 p.m.
Deze had ik snel bij de hand. Dieptepunt is wat mij betreft Keysers eerbetoon aan The Passion of the Christ.
Martijn on 8:11 p.m.
posted by
9:36 p.m.
Heb hem even opgezocht maar vind ik ook erg meevallen, hij heeft hier zijn huiswerk toch redelijk gedaan? Ik verwacht toch erger. Nog meer nodeloze verwijzingen!
O. L. Muñoz Cremers on 9:36 p.m.
posted by
» Een reactie posten