Sösli prüssli rösni
Nou heb ik genoeg horrorfilms gezien om te weten dat je nooit, maar dan ook nooit de weg moet vragen aan de bewoners van afgelegen bergdorpjes. Zeker niet als ze ook nog eens een grote zeis bij zich hebben. Voor je het weet lig je op een bord samen met wat rösti.Bovendien, zelfs al mocht het hier om een volkomen onschuldige oude opa gaan, dan nog heb je er niks aan hem de weg te vragen. "Sösli prüssli rösni" zal het antwoord in een zeer lokaal dialect van het Schweitzer-Deutsch namelijk luiden. Voor dat geval is het handig te onthouden dat er zelfs in Zwitserland boven de sneeuwgrens geen pinautomaten zijn, dus mocht je koude voeten krijgen, dan zit je fout.
This entry was posted
on 8.4.06 at 16:09.
You can skip to the end and leave a response.
» Een reactie posten