Abrahams-ervaring
In het NRC van gisteren schreef columnist Frits Abrahams over zijn bezoek aan een vergadering van een vergadering van een plaatselijke VVD-afdeling. Hij beschrijft hoe staatssecretaris Van Hoof als gastspreker eerst een duidelijk goed doortimmerd verhaal houdt, waarna uit het publiek een litanie volgt over mensen die met de taxi naar de voedselbank gaan. En waarom dat niet hard aangepakt wordt.
Dit niet om de VVD te bashen - dat komt wel weer een andere keer - maar omdat het mijn vermoeden bevestigt dat in de lagere regionen van elke partij zich vele figuren bevinden die er louter lijken te zijn om alle vooroordelen die over die partij bestaan te bevestigen. Je ziet het ook altijd bij de reportages vanaf de partijbijeenkomsten bij de verkiezingsuitslagen: je ziet nog eerder aan de hoofden welke partij het is dan aan de kleur van de balonnen.
Nou heb ik wel interesse in de politiek, maar was er nooit een partij waar ik me echt in kon vinden. Ik classificieer mezelf als link-liberaal, maar ik ben te vol leven en karakter om me bij D'66 aan te sluiten of er zelfs maar op te stemmen. Dus ging met lichte tegenzin mijn stem altijd maar weer naar GroenLinks, alhoewel het als moleculair bioloog met groot vertrouwen in het voortschrijden der menselijke kennnis toch altijd weer een stap is om op de partij van de milieuluddieten te stemmen.
Nou is er de laatste jaren iets ten goede gekeerd. Dat is voor een deel de verdienste van Femke Halsema, wiens snijdende, ietwat bekakte stemgeluid een blof biodynamische tofu van honderd meter in tweeën kan doen splijten. Maar het is toch vooral op het conto te schrijven van de Grote Roerganger uit Oss die met zijn partij alle subsidievampiers, woonerfeisers, gestaalde blijfvanmijnvutentiefopmetdiekutpolen!kaders en vooral het macrobiotisch uitschot der aarde heeft opgeveegd. Tenminste, dat dacht ik en ik was er zo van overtuigd dat de kust veilig was dat ik lid ben geworden van GroenLinks. Weliswaar proeflid voor 6 maanden voor 5 euro, maar toch.
De adminstratie is in ieder geval goed op orde, want ondanks een interne rel op het hoofdkwartier rond senator Promes lag er in geen tijd een dikke envelop met GroenLinks-propaganda in de bus. Korte tijd later volgde het eerst partijblad. Het was een artikel daarin dat me mijn Frits Abrahams-ervaring gaf die me heeft doen besluiten mijn proeflidmaatschap niet te verlengen. Terwijl binnenin toch een aardig essay stond over de inspiratiebronnen van vrijzinnig links en flink tegen de SP geschopt werd. Maar de achterpagina maakte duidelijke dat nog lang niet alles ten goede gekeerd is (klik om te vergroten):
Dit niet om de VVD te bashen - dat komt wel weer een andere keer - maar omdat het mijn vermoeden bevestigt dat in de lagere regionen van elke partij zich vele figuren bevinden die er louter lijken te zijn om alle vooroordelen die over die partij bestaan te bevestigen. Je ziet het ook altijd bij de reportages vanaf de partijbijeenkomsten bij de verkiezingsuitslagen: je ziet nog eerder aan de hoofden welke partij het is dan aan de kleur van de balonnen.
Nou heb ik wel interesse in de politiek, maar was er nooit een partij waar ik me echt in kon vinden. Ik classificieer mezelf als link-liberaal, maar ik ben te vol leven en karakter om me bij D'66 aan te sluiten of er zelfs maar op te stemmen. Dus ging met lichte tegenzin mijn stem altijd maar weer naar GroenLinks, alhoewel het als moleculair bioloog met groot vertrouwen in het voortschrijden der menselijke kennnis toch altijd weer een stap is om op de partij van de milieuluddieten te stemmen.
Nou is er de laatste jaren iets ten goede gekeerd. Dat is voor een deel de verdienste van Femke Halsema, wiens snijdende, ietwat bekakte stemgeluid een blof biodynamische tofu van honderd meter in tweeën kan doen splijten. Maar het is toch vooral op het conto te schrijven van de Grote Roerganger uit Oss die met zijn partij alle subsidievampiers, woonerfeisers, gestaalde blijfvanmijnvutentiefopmetdiekutpolen!kaders en vooral het macrobiotisch uitschot der aarde heeft opgeveegd. Tenminste, dat dacht ik en ik was er zo van overtuigd dat de kust veilig was dat ik lid ben geworden van GroenLinks. Weliswaar proeflid voor 6 maanden voor 5 euro, maar toch.
De adminstratie is in ieder geval goed op orde, want ondanks een interne rel op het hoofdkwartier rond senator Promes lag er in geen tijd een dikke envelop met GroenLinks-propaganda in de bus. Korte tijd later volgde het eerst partijblad. Het was een artikel daarin dat me mijn Frits Abrahams-ervaring gaf die me heeft doen besluiten mijn proeflidmaatschap niet te verlengen. Terwijl binnenin toch een aardig essay stond over de inspiratiebronnen van vrijzinnig links en flink tegen de SP geschopt werd. Maar de achterpagina maakte duidelijke dat nog lang niet alles ten goede gekeerd is (klik om te vergroten):
This entry was posted
on 6.4.06 at 20:29.
You can skip to the end and leave a response.
5:39 p.m.Wat ik mooi vind is dat ondanks de "Linkse Lente" GroenLinks onlangs bij de gemeenteraadsverkiezingen zetels *verloren* heeft. Erg knap.
Anoniem on 5:39 p.m.
posted by
9:10 p.m.
Dat komt omdat de SP nu in meer gemeenten meedeed. In totaal verloor GL 12 raadzetels, in gemeenten waar SP voor het eerst meedeed 25.
Martijn on 9:10 p.m.
Maar het is ook juist het punt waarin GL zich onderscheidt van PvdA en SP (en alle andere partijen), de nadruk op rechtsstaat en burgerrechten tov steeds toezicht en repressie die ze stemmen heeft gekost (maar ze mij als proeflid heeft opgeleverd.) De "Ik heb niks te verbergen, dus van mij mogen ze!"-mentaliteit viert hoogtij
posted by
7:34 a.m.
1 malloot maakt nog geen .. Nouja. Ik lees het GL-blad ook altijd met hoofdschudden.
Anoniem on 7:34 a.m.
posted by
» Een reactie posten