Jury
Op voordracht van Theo ben ik voor het eerst in de jury van een bandjeswedstrijd gekomen en wel de Rob Acda Award, een prijs voor bandjes uit Haarlem en omstreken van het Patronaat.
Het niveau viel me erg mee, de bands konden allemaal spelen en hadden minimaal een behoorlijke podiumpresentatie, terwijl een aantal echt als beesten tekeer ging. Alleen scoorde ook alle acts laag op de onderdelen 'originaliteit' en 'pakkende liedjes schrijven'. De band die uiteindelijk doorging naar de finale had al een buslading gillende meisjes meegenomen (volgens mij van de school waar de band vandaan kwam), dus dat komt wel goed.
Hetzelfde geldt voor mijn conditie: na elke band moest de jury 57 treden op om in de tien minuten ombouw tijd al uithijgend snel een enigszins samenhangend rapport te schrijven. En dat zes keer.
Het niveau viel me erg mee, de bands konden allemaal spelen en hadden minimaal een behoorlijke podiumpresentatie, terwijl een aantal echt als beesten tekeer ging. Alleen scoorde ook alle acts laag op de onderdelen 'originaliteit' en 'pakkende liedjes schrijven'. De band die uiteindelijk doorging naar de finale had al een buslading gillende meisjes meegenomen (volgens mij van de school waar de band vandaan kwam), dus dat komt wel goed.
Hetzelfde geldt voor mijn conditie: na elke band moest de jury 57 treden op om in de tien minuten ombouw tijd al uithijgend snel een enigszins samenhangend rapport te schrijven. En dat zes keer.
afgelopen januari was ik jurylid voor de voorrondes van nu of nooit, de limburgse grote prijs. 5 avonden door heel limburg, 5 bands per avond. op een enkeling na een abominabel niveau. als ze me weer zouden vragen (wat wel niet het geval zal zijn, want volgens de medewerker van stichting popmuziek limburg waren mijn commentaren te hard, irreël en slecht onderbouwd) ga ik nee verkopen.
posted by bas on 7:41 p.m.
8:36 p.m.
Oh, jij hebt vrienden gemaakt in de Limburgse popwereld! ;)
Bij ons ging het heel goed. Een bandje was een beetje een twistpunt. Twee juryleden vonden het erg goed, ik en een andere vond het een 'echte Grote Prijs Winnaar'-geluid hebben. En dat was niet bedoeld als compliment.
posted by Martijn on 8:36 p.m.
10:36 p.m.
ik ook één keer, nooit meer. in Limburg is het echt triest gesteld met de popmuziek en ik kies er bewust voor daar geen part in te hebben.
posted by rizzx on 10:36 p.m.
8:28 p.m.
ik heb één fenomenale band gezien (super88), een aantal leuke bands, en ontstellend veel bagger. helaas mocht ik geen amateuristische derderangs dire straits / rolling stones-achtige ouwelullenbands afkraken van de baas.
posted by bas on 8:28 p.m.
9:04 p.m.
Wij hadden melodieuze hardrock (zelf noemden ze het 'powerrock') met goede zangeres en gitarist, maar zonder goede nummers, melige en expres brakke garagepunk (doen elk jaar mee, komen nooit verder dan de voorronde), rappers uit het psychiatrisch ziekenhuis (dacht eerst dat dat een gimmick was, maar het was geloof ik echt zo), een niet originele maar wel effectief beukende metalcore band, die Grote Prijs Band (beetje QotSA, beetje ska, beetje britpop) en de winnaar, iets tussen RHCP, G.Love & Special Sauce en Relax. Nogal glad, maar wel erg goed gedaan voor het genre.
posted by Martijn on 9:04 p.m.
10:15 p.m.
Martijn, je wordt gemist tijdens het traplopen!
posted by Anoniem on 10:15 p.m.
» Een reactie posten