Er zijn twee dingen waarover ik me kan opwinden vijf jaar na 11 september.
Ten eerste: de samenzweringstheoriën. Beledigend voor de onderzoekers die hun best hebben gedaan de gebeurtenissen te reconstrueren en helemaal beledigende voor de nabestaanden wiens rouw een toneelstukje was in het kader van het Grote Complot. Het ergste is het als dit soort onzin geuit wordt door mensen die beter zouden moeten weten. Zo was
Zembla ooit een gerespecteerde documentairerubriek op de publieke omroep. Tegenwoordig denk je af en toe dat je naar
Reportage op SBS6 kijkt. De hele aflevering rond het complotdenken berustte op een van de oudste rhetorische trucs uit het boekje. Je neemt eerste de grootste onzin en zegt: "Kijk, dat is allemaal niet waar. Mensen die dat roepen zijn niet helemaal goed, maar..." en dan komen dingen die zogenaamd écht niet verklaard kunnen worden. In dit geval het instorten van gebouw WTC 7 en het hoge aantal
put-opties op vliegtuigmaatschappijen die werden gebruikt door de kapers.
Ik ben dan altijd erg gezagsgetrouw en ga kijken wat de officiële verklaring daarvoor is. In tien minuten googlede ik
de faq van de Amerikaanse overheid over de complotten. De uitleg aldaar komt me redelijk voor. In ieder geval redelijk genoeg voor de onderzoeksjournalisten van Zembla om ze aan hun experts voor te leggen of na te trekken. Dat hebben ze niet gedaan. Of in ieder geval niet uitgezonden. Over de reden daarvoor heb ik dan weer een complottheorie, waarin voor het begrip 'kijkcijfers' een grote rol is weggelegd.
Maar mijn grootste irritatie is toch wel de bewering dat na 11 september "alles is veranderd." Die bewering mag je doen als je familie of vrienden had in die vliegtuigen of gebouwen. Of als je in Afghanistan woont (in welk geval je er zelfs op vooruit kan zijn gegaan). Of als je vastzit op Guantanamo Bay. Maar verder? Irak waren de neo-cons toch wel binnengevallen, Al-Qaeda was toevallig net de smoes die langskwam.
En Nederland? Nederland was heel even uit evenwicht en de Samir A.'s en Geert W.'s dachten daar elk op hun eigen wijze profijt van te kunnen trekken. Maar alleen al het kapsel van Balkenende getuigde dat dat revolutionaire denken tevergeefs zou zijn. In de polder waait alles plat, daar kan geen gel of wax tegenop. Dat wist Theo van Gogh, die schreeuwde daarom lekker alles wat hij wilde tegen de wind in. "Het waait toch wel weg," wist hij. Dacht hij. Dat was gerekend buiten de door een beperkt intellect en de grauwheid van Amsterdam West gesmoorde ambities van Mohammed B. Die leest nu in zijn cel de koran nog maar eens, nog altijd wachtend op de kaart uit Waziristan met felicitaties van de sheik. De films van Van Gogh, waar bij leven en welzijn hoogstens tien mensen in geïnteresseerd waren, krijgen nu een Amerikaanse remake met echte sterren.
En zo gaat het deze verkiezingen gewoon weer over Rooie Wouter die het geld waar mensen hard voor hebben gewerkt wil stelen en uitdelen aan luie slampampers en om de nostalgie helemaal compleet te maken hebben in België een extreem-rechtse bend opgerold. De Bende van Nijvel: dat was pas een intrigerend complot!
(De foto is Thomas Hoepker van Magnum en totaal illegaal hier geplaatst.)
