Scientist of the Invisible: augustus 2006

Ter viering van de nieuwe, extreem lelijke 3voor12-site

30.8.06

The Shape of Dancepop to Come

19.8.06

Die nieuwe Justin Timberlake plaat moet wel fantastisch worden. Ten eerste is er natuurlijk 'SexyBack', dat hoge ogen gooit voor single van het jaar. Het enige minpunt dat ik eraan kan ontdekken is dat mensen je zo raar aankijken als je het "Dirty babe, you see these shackles, baby, I'm your slave. I let you whip me if you misbehave" stukje meezingt.

De cover van het album is zo mogelijk nog beter: Timberlake die strak in het pak een spiegelbol kapot trapt en daar dan in dat jarenzestiglettertype Futuresex/Lovesounds overheen. Dat zegt allemaal maar één ding: REVOLUTIE! The Shape of Dancepop to Come!

Greenpeace - -, KWF Kankerbestrijding + +

Dat doet me nou deugt. Die enge ecofundi's van Greenpeace 755 schamele euro'tjes, terwijl de financier van mijn onderzoek (en daarmee indirecte salarisbetaler) KWF Kankerbestrijding meer dan 10.000 mag bijschrijven. Dat hebben ze nodig ook, na die collectemevrouw die al dat geld achterovergedrukt heeft.

Tears in Heaven moodboard

14.8.06

(via)

Het Mythomane Getetter van Leon Likud

Eigenlijk wist ik wel dat ik het niet moest doen, maar ik dacht: "Die Luyendijk, die heeft verstand van zaken, die maakt wel even gehakt van die onzin van Leon Likud." Maar nee hoor. Luyendijk blijkt andermaal te soft en te verlegen om een goede interviewer te zijn. Maar bovenal is de plaat voor de kop van Leon Likud zo dik, dat Socrates zelf er niet door heen zou kunnen prikken.

Het mythomane getetter werd me definitief te veel toen Leon met wijdse armgebaren vertelde hoe hij in San Francisco een openbaring kreeg over Amerika als 'kracht van het goede' tijdens een show van de stuntvliegers van de marine. Hij barstte in huilen uit bij het aanschouwen van het gebruik van zoveel macht ter vermaak van niet alleen rechtste oorlogshitsers als hijzelf, maar ook van vredelievende homostellen.

Ik barstte in huilen uit bij het horen van zulke flagrante onzin. Gelukkig schakelde ik wat later in, anders had ik blijkbaar ook nog Leons lofzang op Bløf moeten aanhoren.

De filmrecensies van Gawie Keyser lijken me nu ineens toonbeelden van redelijk en strak redeneren.

Het Gewauwel van Gawie

5.8.06

Ik heb een abo op de Groene Amsterdammer. In het algemeen naar tevredenheid. Toch hoop ik dat ze filmrecensent Gawie Keyser er binnenkort uit zullen kicken. Die man vindt de grootst mogelijk drek fantastisch en sleept de hele cultuurgeschiedenis er dan met de haren bij. Ik moet me regelmatig inhouden om niet hardop te roepen "Stop er toch mee man, po-mo is zó 1999!" Het weblog Panzerfaust weet precies de vinger op de zere plek te leggen en komt met een akelig realistische parodie: Gawie Keyser over Garfield 2: A Tale Of Two Kitties.

Ter vergelijking een stukje uit Keysers Superman Returns recensie uit de nieuwste Groene:

"De wijze waarop deze Superman niet zozeer vliegt als wel zweeft geeft hem een spirituele kwaliteit. In sommige scènes zitten zelfs directe referenties naar het bijbelse verhaal wanneer Superman zijn lichaam in een gekruisigde houding plaatst. En doorgaans is de stem van Brando hoorbaar, als Jor-El, de vader in de ruimte die zijn zoon inspireert om de menselijke soort bij te staan, die verloren is, die een guiding light ontbeert. Dat licht is Superman, het kind uit de sterren."