September komt eraan en dat betekent niet alleen donkere nachten en ijskoude regen, maar ook Grote Releases. Om de een of andere reden komen allemaal in het najaar uit. De singles en lekken zijn er al. Even resumeren:
DOWN - III: OVER THE UNDER
Buzz: Phil Anselmo is na jaren eindelijk van de pijnstillers af en het concert van vorig jaar in 013 was top.
Down - Three Sun and One StarDown -N.O.D.Dat kan al bijna niet meer fout. Mooie hoes ook:
HIGH ON FIRE - DEATH IS THIS COMMUNIONBuzz: High On Fire is na twee albums al een band waarvan je precies weet wat je gaat krijgen en je weet ook dat het goed zal zijn. Down is artistiek wel verantwoorder, maar die hebben Des Kensel niet op oorlogsdrums.
High On Fire - Fury WhipOBITUARY - XECUTIONER'S RETURNBuzz: Geluk bij een ongeluk: Allen West heeft een alcoholprobleem en een auto, de combinatie waarvan hem een verblijf in een ongetwijfelde klam vochtige gevangenis in Florida opleverde. Vervanger Ralph Santolla is meer getalenteerd. Comebackalbum Frozen in Time was al solide, maar de band was wel duidelijk hoorbaar nog niet helemaal warm gedraaid.
Evil Ways en Face Your God op MySpacePJ HARVEY - WHITE CHALKBuzz: Die vorige twee waren het toch niet helemaal. Tijd dus voor weer eens iets van niveau
To Bring You My Love of
Is This Desire? Eerste single 'When Under Ether' is niet veelbelovend. Beetje te loungey namelijk. Dat had je ten tijde van
Rid of Me nooit van de breedst bemondste persoon ter wereld verwacht.
PJ Harvey - When Under Ether
BLACK FRANCIS - BLUEFINGERBuzz: "Zou hij dan eindelijk weer het niveau van The Pixies halen?" Wat een gezeik is dat. Die soloplaten zijn ook goed. Je moet alleen van de 20 liedjes er wel vijf of zo overslaan, want Frank Black Francis is een doener en geen perfectionistische scherpslijper. Heb je nog altijd 15 knallers over.
Als je zo'n kraakpandholbewoner bent die vindt dat er nu niets meer zo goed is als in de tijd van Sonic Youth, Dinosaur Jr. en The Pixies, dan ben je sowieso reddeloos verloren. The Pixies zijn toch een beetje The Rolling Stones van nu: een heilig huisje van de gevestigde orde waar de jeugd vooral niet aan mag komen, terwijl je eigenlijk aan de Best Of genoeg hebt (die is dan op zich wel weer essentieel, want 'Gouge Away' en 'Debaser' behoren net zo tot de canon als 'Satisfaction' en 'Brown Sugar'.)
Maar goed, Frank Black heet nu weer Black Francis en de nieuwe plaat is weer harder, met een aantal nummers die eigenlijk voor de Pixies-reünie waren geschreven, hoewel er ook weer wat countryrock in het verlengde van
Fast Man Raider Man op staat. Niks nieuws dus, wel weer gewoon goed. De grootste winst is dat Black gewoon de 11 beste liedjes heeft uitgekozen, zodat de afstandsbediening buiten handbereik kan blijven.
Captain Pasty en Treshold Apprehension op de site voor het album