Fan van Wijnand Duyvendak ben ik nooit geweest; voor mij vertegenwoordigde hij toch het anti-technologie deel van de milieubeweging. Toch had hij wat mij betreft kunnen aanblijven, hoewel het een fout is geweest de Bluf!-inbraak niet in openbaarheid te brengen bij zijn aantreden. Kamerleden met geheimen zijn kwetsbare kamerleden, dat is wel gebleken. Maar ook vanuit de groene hoek van GroenLinks was er de nodig kritiek op Duyvendak, omdat dé groene partij van Nederland te vaak onzichtbaar was als er milieuzaken in het geding waren.
Duyvendaks portefeuille is nu overgenomen door
good old Kees Vendrik. En wie zat er meteen in het Tien Uur Journaal om commentaar te geven op het nieuwe Deltaplan? Het was weliswaar een korte
soundbite, maar GroenLinks was in ieder geval te zien.
Zo zou het zomaar kunnen zijn dat ook dit nadeel zijn voordeel hep.
(Het is ook verleidelijk te speculeren dat de halfhartige steun voor Duyvendak vanuit de fractie te maken heeft met zijn zwakke uitstraling als milieuwoordvoerder, maar dat is ook niet meer dan dat: speculatie.)